«مقدمه »

پدران و مادران به حكم عواطف جوشان و نيرومند پدري ومادري فرزندان را در زير پر وبال محبت خود مي پرورانند .كمبودي براي آنها باقي نمي ماند وكمتر پدر ومادري است كه آرزومند نباشد فرزندانشان ازتمام مواهب زندگي برخوردار گردد و آينده اي درخشان برايش تامين نگردد لكن وقوع بسياري ازحوادث تلخ وناگوار در گذشته وحال نشان مي دهد كه تنها سرنوشت كودكان را به دست عواطف كوروكر پدران ومادران سپردن كافي نيست .

بشر نتنها قبول دارد كه طفل هم حق حيات دارد بلكه مادامي كه خود نتواند نيازمنديهاي خود را تامين كند بايد خوراك و لباس ومسكن اورا تامين كرد واورا در مسيري كه بابهره مند شدن از آموزش وپرورش به سوي يك زندگي بهتر وايدال پيش بروند .

تعاريف :

كودك:طبق تعريف ارائه شده توسط whoهر انسان كمتر از 18 سال كودك محسوب مي شود ويا از نظر سن به نمو جسمي ورواني لازم براي زندگي اجتماعي نرسيده باشد چون حيات واقعي كودك با تولد آغاز مي شودلذا دوران كودكي هم با تولد شروع مي شوداز نظر قوانين شرعي پايان كودكي نزد دختر 9 سال و نزد پسر 15 سالگي تمام قمري است .(قانون مدني