فهرست مطالب

عنوان

مقدمه

زندگينامه دوركم

مباني جامعه شناسي دوركم

گستره تفكر دوركم

روش شناسي دوركم

سه تحقيق دوباره همبستگي اجتماعي

تقسيم كار در جامعه

تراكم پويا

بي هنجاري

وجدان جمعي

روح جمعي

خودكشي

صود بنياني حيات ديني

مثبت‌ انديشي‌

محققان‌ روانشناسي‌ گرايش‌ دارند شاخص‌ مثبت‌ انديشي‌ با نمرات‌ روزانه‌ متغيرعمده‌ مرتبط‌ است‌. شادكامي‌ و رضايت‌ از زندگي‌.

وقتي‌ محققان‌ از افراد در مورد شادكامي‌هايشان‌ مي‌پرسند در واقع‌ از آنهامي‌خواهند حالات‌ هيجاني‌ و چگونگي‌ احساس‌شان‌ دربارة‌ خود و دنيا را گزارش‌ نمايند.

و منظور از رضايت‌ بيان‌ قضاوت‌ كلي‌شان‌ دربارة‌ دستيابي‌ به‌ خواسته‌هايشان‌ درزندگي‌ مي‌باشد. اين‌ پاسخها نتيجة‌ پردازش‌ شناختي‌ مي‌باشد. و علاوه‌ بر دو عامل‌ فوق ،عامل‌، روان‌ رنجوري‌ سطح‌ پايين‌ به‌ شكل‌ اصلي‌ مثبت‌ انديشي‌ اضافه‌ مي‌شود.

بيشتر مطالعات‌ نشان‌ داده‌اند كه‌ اين‌ سه‌ زمينه‌ بايد به‌ عنوان‌ مفاهيم‌ مثبت‌ انديشي‌به‌ طور جداگانه‌ بررسي‌ و اندازه‌گيري‌ شوند. (اينروتوماس‌، 1999) بنابراين‌، مثبت‌انديشي‌ سطح‌ بالا زماني‌ بدست‌ مي‌آيد كه‌ افراد از زندگي‌ احساس‌ شادي‌ و رضايت‌ داشته‌باشند. و سطوح‌ پاييني‌ از روان‌ رنجوري‌ را تجربه‌ نمايند.

معناي لغوي محبت

محبت را از نظر لغوي به معناي ميل به كار برده اند[1]. البته بعضي ديگر قبودي را بر اين تعريف افزوده اند به عنوان مثال راغب اصفهاني محبت را به اين صورت تعريف مي‌كند: ميل به

مد چيست؟
طبق نظريه "جرج سيمل"، مد همان تغيير غير متمركز جنبه هاي فرهنگي   زندگي است و از يك تنش اساسي و پايه اي در وضعيت اجتماعي انسان ها ناشي مي شود. از يك طرف هر كدام از ما تمايل داريم از ديگران تقليد كنيم و از طرف ديگر دوست داريم نسب به ديگران متفاوت باشيم. طبيعي است كه بعضي از مابيشتر تمايل داريم از ديگران تقليد كنيم و در اصل به متحد الشكل شدن و يا وفق دادن خود با ديگران اهميت زيادي مي دهيم در حالي كه بعضي ديگر دوست دارند از بقيه افراد متمايز باشند و به عبارتي مايلند با ديگران تطابق نداشته و مجزا از سايرين به حساب بيايند.جريان مد به هر دوي اين تمايلات توجه مي كند و براي اين كه بتواند خوب كار كند بايد دل هر دو گروه را به دست آورد. "سيمل" كه نظريات او درباره مد همچنان مورد استفاده قرار مي گيرد معتقد است هر دوي اين تمايلات افراطي به ماهيت انسان بر مي گردد. انسان ها از يك طرف دوست دارند عين همسايه خود عمل كنند و از طرف ديگر از او متمايز باشند. چشم به زندگي ديگران دوخته اند تا مثل آن ها عمل كنند و از طرفي مايلند نسبت به همان آدم ها تفاوت داشته باشند و همين مسأله است كه بحث مد و مدگرايي را مطرح كرده است. مد يكي از راه هاي مختلف زندگي است كه ما به كمك آن مي خواهيم خود را در جامعه و فعاليت هاي اجتماعي وارد كرده و با همگوني با ساير انسان هاي اطرافمان به سمت يك زندگي اجتماعي حركت كنيم ضمن اين كه دراوج اين همگوني دوست داريم كه از آن ها متمايز هم باشيم. يعني دو نيروي مخالف در زندگي ما مدام كشمكش ايجاد مي كنند: نيروي اجتماعي زندگي كردن و نيروي غير اجتماعي بودن، كه البته در اكثر مواقع بين اين دو نيرو تعادلي وجود ندارد و مشكلات از همين جا شروع مي شود. در اصل مد همان تأثير اين دو نيروي متضاد در درون انسان هاست اما مد و مدگرايي تا به حال تنها در يكي از قطب هاي مخالف عمل كرده و به عبارتي هميشه به نحوي وارد عمل شده است كه فقط يكي از اين دو سر طيف مطرح شده و ديگري سركوب شده اند. فرد مدگرا يا مدام خود را شبيه ديگران در مي آورد يا تمام سعي و تلاش او آن است كه با ديگران فرق داشته باشد. در حقيقت وقتي مد جديد گسترش پيدا مي كند بتدريج افت كرده و به پايين ترين حد خود مي رسد؛ علت آن است كه هر لحظه تعداد بيشتري از افراد از آن پيروي مي كنند و بعد از مدتي ديگر مد مورد نظر به صورت يك امر عادي در مي آيد كه تنوع قبلي را ندارد.

طبقه بندي مشكلات نوجوانان وجوانان وروشهاي بررسي آنها

مشكلات و مسائل نوجوانان در دبيرستان

مصرف مواد مخدر در ايران

بشر از هفت هزار سال قبل، از وجود يك ماده مخدر قوي در خشخاش آگاه بوده و در لوحه هاي گلي متعلق به پنج هزار سال قبل از ميلاد كه از سومريان باقيمانده از ترياك نام برده شده است.

در حدود چهار هزار سال قبل از ميلاد، كشيدن ترياك در چين رايج بوده است. 1500 سال قبل از ميلاد، تخم خشخاش از مصر به يونان برده شد. يوناني ها ترياك را «اپيوم» ناميدند. پزشكان تركيباتي از ترياك را برا ي بيماريهاي مختلف جسمي و رواني تجويز مي كردند.

جالينوس دانشمند رومي، تركيبي از ترياك را« نوشدارو» ناميد و براي مداواي بيماريهاي مختلف از قبيل صرع، يرقان، سنگ كليه، بي خوابي، سرفه، تب و جذام از آن استفاده مي كرد.

در اغلب متون مريوط به اعتياد، توجهات تاريخي بيشتر محققان به مواد مخدر به ويژه ترياك متمركز بوده است. اين تمركز در حقيقت بيشتر ناشي از مسير تاريخي رشد و گسترش انواع مواد در اغلب كشورهاي غربي است، لذا چندان هم دور از واقعيت نيست كه تاريخچه اعتياد در ايران با مفهوم يا اصطلاح ترياك در هم تنيده شده باشد. در مورد چگونگي ورود ترياك به ايران نظرات متفاوتي مطح شده است گروهي از مورخين ورود ترياك را به ايران يادگار يورش اعراب دانسته و گفته اند : افيون يا كوكنار كه از دوران قديم به خشخاش معروف بوده و هم اكنون آن را ترياك مي نامند با حمله اعراب از مصر و عربستان به ايران آمده است و از همان دوران خوردن آن به عنوان يك عامل تسكين دهنده درده ها و ماده نيروبخش جسم و علاج بيخوابي رواج داشته است(آقابخشي، 1378).

در ايران باستان، در كتاب اوستا از گياه كانابيز(شاهدانه) به عنوان يك ماده بي حس كننده نام برده شده است لكن ايرانيان دوران قديم به مواد مخدر معتاد نبوده اند.

انگليسي ها بري گسترش سلطه طلبي خود نقش مهمي در ترويج استعمال ترياك در كشورهاي مختلف داشته اند.[1]

در قرن 17 كشتي هاي تجاري انگليس اين متاع مضر را از خاور دور به ايران آورده و به درباريان هديه كردند و اكثر آنان را معتاد ساختند به تدريج به علت ازدياد معتادين و كمبود ترياك، كشت خشخاش در ايران در حوالي يزد آغاز شد و سپس كشت آن در قسمت مركزي و جنوبي كشور به حدي توسعه يافت كه در كشت غلات كمبود ايجاد شد. روشتائيان و كشاورزان بي خبر از عواقب وخيم آفت مذكور، به ترياك معتاد شدند. ترياك به عنوان داروي مسكن حتي به اطفال و نوزادان نيز تجويز مي گرديد(دانش، 1379).

در سال 929 هجري قمري، شاه طهماسب اول(از سلسله صفويه) به مبارزه با اعتياد اقدام و مقدار زيادي از ترياكهاي موجود در بار سلطنتي را از بين برد و بعد از او شاه عباش هم مبارزه با اعتياد ترياك را ادامه داد و مردم را از مضرات آن آگاه كرد و براي معتاديني كه ترك اعتياد نمي كردند كيفر تعيين و متخلفين را مجازات مي نمود ولي مبارزه مذكور در پيشگيري از اعتياد چندان ثمربخش نبود.

معتادين در قسمت اعظم ايران به خصوص در كرمان و خراسان و شهرها و روستاها وضع رقت باري داشتند.

در زمان سلطنت قاجاريه كشيدن ترياك جزو تجملات دربار محسوب مي شد و خريد و فروش ترياك در انحصار دولت و يكي از منابع درآمد كشور بود ايادي انگليس نيز مردم را به كشيدن ترياك تشويق مي كردند.

كابينه سيد ضياء الدين طباطبايي چند ماه بيشتر طول نكشيد با اينكه روز به روز بر تعداد معتادين به ترياك افزايش مي يافت ولي مبارزه با اعتياد به بوته فراموشي شپرده شد. خريد و فروش ترياك طبق قانون انحصاري دولتي ترياك مصوب 1307 به شرح زير تعيين گشت:

در جنگ جهاني دوم در 20 شهريور 1320 قواي بيگانگان(آمريكا، شوروي و انگليس) ايران را اشغال و سربازان انگليسي كه اكثرا از اتباع كشورهاي مستعمره انگليس در آسياه بودند انواع مختلف مواد مخدر را به ايران آورده و

موضوع:

فهرست مطالب

عنوان