مقدمه:

وصفي كه مي توان در مورد كارت هوشمند بكار برد “كليدي براي دهكده جهاني”‌ است. كارت هوشمند موجب ايجاد تغييرات بس عظيمي در چرخه دريافت و ارسال اطلاعات و روشي براي پرداخت وجوه گشته است. كارت هاي هوشمند تأثير ژرفي در فروش و ارائه خدمات نهاده است.

كارت هوشمند همانند يك “كيف پول الكترونيكي” مي باشد. اين كارت يك كارت اعتباري استانداردي است كه با نشانة پلاستيكي هوشمندي آهار زده شده است در بدنه اين نشانه پلاستيكي يك ميكروچيپ [1] كار گذاشته شده است كه عامل هوشمندي اين نوع كارتها مي باشد. اين ميكروچيپ نه تنها موجب ايجاد ظرفيت حافظه مي شود، بلكه قابليت محاسبه اي نيز دارد پس بنابراين ميكروچيپ قابليت پردازش اطلاعات را دارد. ميكروچيپ داراي رابطه هاي طلائي مي باشند كه به وسايل ديگر نيز اين قابليت را مي دهد كه با آن رابطه برقرار نمايند. اين ميكروچيپ انواع اطلاعات را در خود حفظ مي كند، از ارزش پولي ذخيره شده كه براي فروش و ماشينهاي فروش استفاده مي شوند گرفته تا اطلاعات امنيتي و استعمال براي عملكردهاي پيشرفته از قبيل ثبت پزشكي و بهداشتي. اطلاعات و عملكردهاي جديد بسته به نوع قابليت هاي چيپ به آن اضافه مي شوند. برخلاف كارتهاي قديمي كه تنها داراي يك نوار مغناطيسي بودند مي توان چند صد بار اطلاعات وارد كرد و طوري برنامه ريزي نمود كه تنها اطلاعات مربوطه را نمايان سازند. به عنوان مثال، مي توان گفت اين كارت در معامله اي در يك فروشگاه مي تواند نشان دهد كه پول كافي در حساب مشتري وجود دارد، بدون اينكه مبلغ پول را نمايان سازد. تلاقي كارت پلاستيكي قديمي و يك پردازشگر كوچك، موجب شده تا اطلاعات ذخيره گردند، قابليت دسترسي و پردازش بصورت آنلاين يا آفلاين [2] (با استفاده اينترنت يا بدون استفاده از آن) باشند. نامتشابه به كارتهاي پلاستيكي معمولي كه توسط دستگاه پردازشگر خوانده نمي شوند، قدرت پردازش اين كارتها به آنها قابليت چند كاره بودن را در هنگام پرداخت وجه مي دهد، براي استفاده از طريق موبايل، تلويزيونها و ويدئوي شما و اتصال به كامپيوتري از طريق تلفن، ماهواره يا اينترنت در هر زمان و هر كجا در جهان.

تاريخچه:

اصليت تاريخي اين تكنولوژي در قرن هفدهم در زماني است كه مخترعين آلماني،‌ ژاپني و فرانسوي حق ثبت اختراع خود را ارائه دادند. در حاليكه مخترعين در ايالات متحده، ژاپن، استراليا، جايي كه حق ثبت صادر مي كردند، فرانسويها با ارائه تكنولوژي، پول خوبي به جيب زدند. آنها اين كار را در دهه 1970 انجام دادند كه زمان سرمايه گذاري اصلي ملي در مدرنه سازي زيربناي اقتصادي تكنولوژي ملتشان بود.

بنابراين عوامل زيادي در خصوص تكنولوژي كارت هوشمند فعاليت نمودند. اين پروژه تا اواسط قرن هجدهم در سطح تحقيق و توسعه بود. از آن پس، اين صنعت به سرعت رشد پيدا كرد تا جائيكه از سال 1998 ، بيش از 000/000/000/1 كارت در سال ارسال مي گردد. ازدحام جهاني جاري كارتهاي هوشمند طوري تنظيم شده است كه از 7/1 بيليون به 4 بيليون يا بيشتر ظرف 3 تا 4 سال آينده برسد.

ساختار:

منطقه ذخيره حافظه ي

1- Micro chip

1- online / offline